Technologie rozpoznawania pracy składają się z narzędzi, które mogą identyfikować i zbierać informacje zwrotne z obiektów fizycznych, gestów oraz danych wizualnych lub dźwiękowych w celu dostarczania ukierunkowanych treści. Technologia ta może być wykorzystywana do mediacji w muzeach, ponieważ poprawia interakcję z odwiedzającymi oraz dostępność i wartość edukacyjną wizyty.
Systemy te działają dzięki połączeniu sztucznej inteligencji, uczenia maszynowego i danych wejściowych opartych na czujnikach. Pozwalają na tworzenie dynamicznych wizyt, które przechodzą przez statyczne eksponaty, zapewniając jednocześnie możliwość personalizacji doświadczeń zwiedzających.
Technologia ta może być wykorzystywana na różne sposoby do cyfrowej mediacji na miejscu:
- Technologie rozpoznawania obiektów: kamery i czujniki są instalowane w celu identyfikacji obiektów fizycznych, takich jak artefakty lub eksponaty, i dostarczania treści cyfrowych. W ten sposób, gdy odwiedzający skierują dedykowane urządzenie (takie jak telefon lub tablet) na eksponat, system wyświetli szczegółowe informacje, które mogą być prezentowane w formacie multimedialnym, takim jak opisy audio, tekst podający kontekst historyczny lub interaktywne wizualizacje. Zaletą tego zastosowania jest to, że pozwala ono przekształcić statyczne wyświetlacze w interaktywne portale informacyjne, co z kolei stworzy głębsze zaangażowanie w kolekcje.
- Technologie rozpoznawania gestów: w tym przypadku czujniki i urządzenia są instalowane w celu śledzenia oraz interpretowania gestów odwiedzających, co prowadzi do wyzwalania określonych działań lub reakcji. Może to pozwolić odwiedzającym na interakcję z cyfrowymi eksponatami lub nawigację w środowiskach wirtualnych.
Na przykład: Odwiedzający mogą machnąć ręką lub wykonać określony ruch, aby zbadać model 3D artefaktu lub uzyskać dostęp do większej ilości treści bez dotykania jakiegokolwiek fizycznego urządzenia. Może to być interesujące dla dostępności, ponieważ jest wykorzystane do usunięcia barier dla osób z niepełnosprawnością ruchową i oferuje higieniczną, bezdotykową opcję w erze po COVID.
Seria trzech artykułów „Eksponaty bezdotykowe oparte na gestach” pozwoli Ci dokładniej przyjrzeć się temu zagadnieniu.
Możesz również obejrzeć krótki film na temat działania technologii rozpoznawania gestów.
- Rozpoznawanie obrazów i tekstu: systemy takie jak OCR (optyczne rozpoznawanie znaków) i algorytmy dopasowywania wzorców skanują inskrypcje artefaktów, rękopisy lub szczegóły dzieł sztuki w celu wygenerowania odpowiednich cyfrowych narracji.
Jak pokazują te aplikacje, to narzędzie mediacyjne ma potencjał w zakresie inkluzywności i dostępności.
Dla odwiedzających z upośledzeniem wzroku, narzędzie do rozpoznawania obiektów w połączeniu z audio przewodnikami może zapewnić szczegółowe opisy eksponatów wizualnych, dając pełną dostępność.
Dla odwiedzających z trudnościami w poruszaniu się, systemy oparte na gestach umożliwiają interakcję bez konieczności fizycznego dotyku lub bliskości.
Co więcej, tłumaczenie w czasie rzeczywistym za pomocą systemów rozpoznawania tekstu zapewnia, że bariery językowe nie wpływają negatywnie na wrażenia odwiedzających.
To narzędzie mediacyjne jest jednak uważane za zaawansowaną technologię, która może być droga i niedostępna dla wszystkich instytucji. Jednak podstawowe rozwiązania wykorzystujące aplikacje do rozpoznawania obiektów oparte na smartfonach mogą być bardziej opłacalne na początek.