Kiedy mówimy o ekranach dotykowych w sektorze kultury, co mamy na myśli?
Musimy rozróżnić dwa rodzaje urządzeń:
- urządzenia dostępne na telefonie użytkownika (aplikacje natywne pobierane ze sklepów lub aplikacje internetowe z treściami przesyłanymi strumieniowo lub buforowanymi)
- treści osadzone na urządzeniach takich jak przewodniki wideo, tablety lub stoły z ekranem dotykowym
Czy urządzenia te są dostępne dla wszystkich odbiorców?
Przyjrzyjmy się osobom niewidomym.
W przypadku urządzeń dostępnych na telefonie użytkownika należy sprawdzić kompatybilność aplikacji z oprogramowaniem do odczytu ekranu.
Oprogramowanie do odczytu ekranu (JAWS, SuperNova i inne), czasami nazywane przeglądem ekranu lub czytnikiem ekranu, jest w stanie ogłaszać to, co jest napisane na ekranie, a także wymawiać znaki wprowadzone za pomocą klawiatury fizycznej lub klawiatury dotykowej wyświetlanej na ekranie.
Oprogramowanie to integruje się z systemem operacyjnym i dlatego jest od niego zależne. Istnieją czytniki ekranu dla Windows (JAWS), IOS i innych systemów.
Oto, co na ten temat ma do powiedzenia strona Valentin Hauy Association:
- Czytnik ekranu to syntezator mowy, który pobiera dostępne informacje tekstowe (wpisany tekst i zawartość ekranu, taką jak menu, okna dialogowe itp.).
- Syntezator mowy nie może renderować treści graficznych: należy pomyśleć o skojarzeniu tekstów zastępczych (tekstów alternatywnych).
- W przypadku osób posługujących się alfabetem Braille’a, czytnik ekranu może zarządzać monitorem brajlowskim podłączonym równolegle do komputera.
- Inną ważną kwestią jest to, że możliwe jest przeglądanie strony, ale nie „słuchanie całości”, a słuchanie tekstu lub czytanie go w alfabecie Braille’a jest wolniejsze niż czytanie wizualne przez osobę widzącą.
- Musimy zatem skorzystać z możliwości strukturyzacji oferowanych przez oprogramowanie dla dokumentów i stron internetowych (tytuły, listy wypunktowane lub numerowane, spis treści itp.)
- Dokumenty lub strony internetowe utworzone w ten sposób zawierają „znaczniki”, które mogą być interpretowane przez czytnik ekranu, więc osoba niedowidząca może zacząć od nagłówków, a następnie przeczytać szczegóły odpowiadające interesującemu ją nagłówkowi.