Kiedy mówimy o dostępności muzeów, ważne jest, aby wspomnieć różne grupy wiekowe i ich różnorodne potrzeby w zakresie tego, co oferują instytucje kulturalne. Warto tu nadmienić o starzejącej się populacji, dzieciach i młodzieży. Główna różnica dotyczy umiejętności cyfrowych młodych ludzi w porównaniu ze starzejącymi się dorosłymi.
Młodzież i dzieci stykają się z cyfryzacją na co dzień, w różnych sytuacjach, więc poruszanie się po stronach internetowych muzeów nie stanowi dla większości z nich problemu. Inaczej sprawa wygląda wśród osób starszych, w wieku 65 lat i wyżej. Jest to pokolenie, które nie dorastało w środowisku cyfrowym, dlatego dla nich bardziej dostępne są prawdziwe wizyty w muzeach.
Wyzwania związane z dostępnością muzeów dla młodych ludzi dotyczą zatem:
- atrakcyjności prezentowanych wystaw (dzieci i młodzież zdecydowanie bardziej lubią muzea interaktywne i „zabawne” multimedia, quizy, operowanie dźwiękiem i kolorem, dodatkowe warsztaty itp.)
- nowoczesnej oferty edukacyjnej, wyposażenia muzeum i zagospodarowania przestrzeni (np. projektory, laptopy, mikrofony, ekrany)
- kontaktu poprzez media społecznościowe
- możliwości realizacji własnych projektów w muzeach
- wyższości obrazu nad treścią, czyli jasne, jednoznaczne i niezbyt długie instrukcje i opisy (zarówno podczas samego zwiedzania muzeum, jak i poruszania się po stronie internetowej)
- przeszkolonych przewodników, którzy potrafią skupić uwagę dzieci i zmotywować je do odwiedzenia muzeum
- wystaw muzealnych również poza budynkiem, na świeżym powietrzu
- strony internetowej ze zróżnicowanymi ofertami w różnych językach (biorąc pod uwagę wielokulturowy wymiar dzisiejszego świata)
- organizacji warsztatów wielopokoleniowych
W przypadku populacji starzejącej się możemy mówić o następujących trudnościach, z którymi się spotykają:
- zbyt skomplikowana obsługa strony internetowej muzeum
- trudności w swobodnym nawigowaniu po stronie internetowej
- zbyt absorbująca interaktywność muzeum przy nikłej dostępności tekstów do czytania
- mało angażująca postawa przewodników oprowadzających po muzeum
- mało angażująca oferta dla osób starszych, brak ciekawych projektów
- brak opieki i wsparcia, wymaganych przez odwiedzających ze względu na wiek
- stereotypowe myślenie o osobach starzejących się jako nieaktywnych i o ograniczonych potrzebach (stygmatyzacja)
- problemy z dojazdem z terenów wiejskich
- problemy dotyczące infrastruktury muzeum (np. jasny, czytelny i oświetlony kierunek zwiedzania, ilość schodów)
- brak miejsc na odpoczynek
- przestrzeń otaczająca muzeum (np. dostęp do wody pitnej)
- brak współpracy muzeów z instytucjami zrzeszającymi seniorów
- ceny biletów
(b. d.) Strona główna – NIM.
Read publication “Publiczność (w) Muzeum” [“Visitors in Museum”] (in Polish).