Instytucje kulturalne w całej Europie coraz częściej zdają sobie sprawę z tego, że dostępność wykracza poza fizyczną adaptację. Podczas gdy rampy, oznakowanie w alfabecie Braille’a, i opisy dźwiękowe są niezbędne, rola przeszkolonego personelu w zapewnieniu inkluzywnego doświadczenia odwiedzających jest równie ważna. Dobrze poinformowany zespół może sprawić, że odwiedzający poczuje się mile widziany, a nie wykluczony. Szkolenie personelu muzeum w zakresie dostępności i świadomości na temat niepełnosprawności pomaga zatem stworzyć przestrzeń, w której wszyscy goście mogą w pełni zaangażować się w oglądanie wystaw i w treści kulturalne.
Kluczowym aspektem takiego szkolenia jest zrozumienie różnych niepełnosprawności i najlepszych sposobów interakcji z osobami, które mogą mieć odmienne potrzeby. Pracownicy muszą nauczyć się skutecznie komunikować, oferować pomoc w razie potrzeby i odpowiednio reagować na zdarzające się sytuacje. Szkolenie nie powinno być jednorazowym wydarzeniem, ale ciągłym procesem, który ewoluuje wraz z potrzebami odwiedzających i pojawiającymi się najlepszymi praktykami w zakresie dostępności.
Niektóre z wiodących europejskich instytucji kulturalnych opracowały kompleksowe programy szkoleniowe w celu zwiększenia świadomości pracowników i poprawy doświadczeń odwiedzających.
Na przykład Tate nawiązała współpracę z Centre for Accessible Environments (CAE) w celu przeprowadzenia sesji szkoleniowych dostosowanych do potrzeb. Sesje te koncentrują się na audycie dostępu i projektowaniu włączającym, zapewniając, że personel publiczny, a także zespoły ds. obiektów rozumieją, w jaki sposób zintegrować dostępność z planowaniem wystaw i zarządzaniem budynkami. Włączając dostępność do swoich podstawowych działań, Tate wspiera przyjazne i angażujące środowisko dla wszystkich odwiedzających.
W 2020 r. British Museum przyjęło bardziej badawcze podejście, omawiając historię niepełnosprawności w swoich zbiorach. Inicjatywa ta miała na celu szkolenie personelu poprzez pogłębienie zrozumienia tego, jak niepełnosprawność była przedstawiana na przestrzeni dziejów. Angażując pracowników i wolontariuszy w te projekty badawcze, muzeum promowało bardziej inkluzywny sposób myślenia, który wykraczał poza obsługę klienta, a także kuratorowanie wystaw i zaangażowanie publiczne.
Oprócz tych dużych inicjatyw, istnieją również mniejsze, takie jak poniższy przykład.
Rijksmuseum nadało priorytet dostępności, publikując przewodnik „Rijksmuseum. Dostępność bez ograniczeń w 2022 roku”. Książka ta szczegółowo opisuje drogę muzeum w kierunku zwiększenia dostępności, w tym współpracę z osobami niepełnosprawnymi. Zamiast oferować sztywny przewodnik, publikacja dzieli się spostrzeżeniami na temat tego, co zadziałało, jakie wyzwania pozostają i jak muzeum nadal rozwija swoje praktyki w zakresie dostępności. Otwarcie dokumentując swoje doświadczenia, Rijksmuseum daje przykład ciągłego uczenia się i adaptacji w sektorze kultury.
Każdego roku pojawia się coraz więcej inicjatyw mających na celu poprawę zdolności pracowników do pracy z niepełnosprawnymi gośćmi. Projekt REACT dokumentuje te narzędzia i praktyki.
Szkolenie personelu ma zasadnicze znaczenie dla przekształcenia instytucji kultury z jedynie dostępnych w prawdziwie włączające. Pracownicy muzeów, wyposażeni w wiedzę i umiejętności w zakresie wspierania osób z niepełnosprawnościami, pomagają przełamywać bariery i tworzyć przestrzenie, w których każdy może w pełni uczestniczyć w życiu kulturalnym. Dzięki ciągłym szkoleniom i zaangażowaniu w życie społeczności ludzi niepełnosprawnych, muzea mogą dążyć do prawdziwie przyjaznego i wzbogacającego doświadczenia dla wszystkich.
British Museum. (n.d.).
Disability and the British Museum collection.
Niepełnosprawność i kolekcja Muzeum Brytyjskiego.
Centre for Accessible Environments. (n.d.). Training at Tate Galleries.
Krótki opis szkolenia w Tate
Rijksmuseum. (2022). Accessibility without limits. Rijksmuseum.
Przewodnik po dostępności bez ograniczeń Rijksmuseum do pobrania lub przeczytania online