Projekt Multisensoryczne Mediacje 2020 autorstwa Katedry Multimediów Wydziału Projektowego ASP w Katowicach był prezentowany od 6 marca do 30 kwietnia 2020 roku w Dziale Teatralno-Filmowym Muzeum Historii Katowic. Jest doskonałym przykładem nadążania za wyzwaniami, jakie stawia XXI wiek w zakresie rozwoju technologii cyfrowych i komunikacyjnych.
Na wystawie Multisensoryczne Mediacje zostały zaprezentowane prace, które powstały w trzech pracowniach tworzących Katedrę Multimediów.
Interdyscyplinarna Pracownia Działań Multimedialnych zaprezentowała prace wideo z wykorzystaniem wysoko rozwiniętych technik komputerowych dotyczących kreacji dynamicznego obrazu i dźwięku, typografii w ruchu, technologii filmowej, narratologii, działań performatywnych (mapping, VJing). Pracownia Fotografii pokazała fotografie dokumentalne i fotoksiążki. Pracownia Animacji i Gier Komputerowych udostępniła prace zrealizowane w rożnych technologiach od klasycznych poklatkowych filmów rysunkowych, aż po cyfrowe realizacje z użyciem programów 3D i wirtualnej rzeczywistości (czołówki, trailery do gier komputerowych, gameplaye, spoty festiwalowe oraz animacje oparte na autorskich scenariuszach).
Prezentujemy ten przykład jako studium przypadku, aby przybliżyć różnorodne rozwiązania zaproponowane przez Katedrę Multimediów (studentów i pracowników), przydatne w cyfrowej mediacji instytucji kultury w ramach zwiększenia dostępności i inkluzywności.
I tak na przykład typografia w ruchu jest techniką animacji polegającą na dynamicznej prezentacji tekstu w czasie, często w połączeniu z dźwiękiem lub teledyskami, w celu przekazania lub wzmocnienia przekazu. Wykorzystuje ona ruch, zmiany kolorów i inne efekty wizualne, aby dodać warstwę znaczenia i emocji do napisanych słów. Służy przyciągnięciu uwagi i zaangażowaniu odbiorców, a więc może być z powodzeniem stosowana w przypadku osób z mniejszą koncentracją uwagi. Może też stanowić dobrą formę przekazu dla osób z niepełnosprawnością słuchu (z uwagi na efekty wizualne).
Cyfrowe realizacje z użyciem programów 3D i wirtualnej rzeczywistości również przyczyniają się do zwiększenia dostępności i inkluzywności obiektów kulturalnych. Na przykład druk 3D oraz skanowanie 3D to technologie, dzięki nim możliwe jest tworzenie precyzyjnych replik oraz modeli, które zwiększają atrakcyjność wystaw oraz umożliwiają lepsze zrozumienie prezentowanych obiektów, w szczególności w przypadku osób z niepełnosprawnością wzroku. Replikę można najczęściej dotknąć, a więc niepełnosprawni wzrokowo mają szansę „zobaczyć” rzeczywisty eksponat.
W przypadku wirtualnej rzeczywistości możemy mówi na przykład o wirtualnych spacerach, które umożliwiają osobom z niepełnosprawnością wzroku dostęp do kultury. Dzięki technologii wirtualnej rzeczywistości, osoby niewidome mogą zwiedzać muzea z wykorzystaniem specjalnych kontrolerów oraz słuchawek, które przekazują informacje o eksponatach za pomocą dźwięku. Z kolei gameplaye oraz interaktywne gry edukacyjne wpływają na proces nauki, szczególnie najmłodszych, bo mogą oni zdobywać wiedzę o kulturze w atrakcyjny sposób, rozwiązywać zagadki dotyczące historii i sztuki. Mają dzięki temu większą szansę na lepsze zrozumienie kontekstu prezentowanych eksponatów.
Możliwości, jakie mają współczesne instytucje kulturalne w zakresie mediacji cyfrowej jest naprawdę wiele i bardzo dużo zależy od pomysłowości w ich wykorzystaniu tak, aby uczynić zwiedzanie dostępnym i inkluzywnym.
YouTube. Multisensoryczne Mediacje 2020. Pracownia Animacji i Gier Komputerowych