Znalezienie balansu między dostępnością a zrównoważonym rozwojem może być trudne, ponieważ wydają się być odrębnymi celami. Niespodziewanie jednak oba te elementy idą ze sobą w parze. Łącząc oba procesy, muzea mogą tworzyć inkluzywne doświadczenia, jednocześnie zmniejszając wpływ na środowisko, co doprowadzi do zapewnienia długoterminowej odpowiedzialności w sektorze kultury.
Łączenie dostępności i zrównoważonego rozwoju
Dostępność zapewnia, że osoby o różnych umiejętnościach i ze wszystkich środowisk mogą w równym stopniu odwiedzać muzea i korzystać z ich oferty, eksponatów i przestrzeni. Z drugiej strony, zrównoważony rozwój koncentruje się na przyjmowaniu wydajnych, niskoenergetycznych praktyk w celu zmniejszenia ogólnych szkód środowiskowych powodowanych przez działalność i infrastrukturę muzeów. Można powiedzieć, że dostępność koncentruje się na ludziach, a zrównoważony rozwój skupia się na roślinach, ale co ciekawe, oba mają wspólny cel: zaangażowanie w poprawę jakości życia. Możliwe jest jednoczesne zajęcie się tymi priorytetami, tworząc rozwiązania korzystne zarówno dla odwiedzających, jak i dla środowiska.
Nakładanie się praktyk cyfrowych
Jak wspomnieliśmy wcześniej, technologie cyfrowe mają kluczowe znaczenie dla dostępności, umożliwiając muzeom dotarcie do szerszej publiczności. Jednak często narzędzia te są projektowane w złożony sposób, który definiuje ich pierwotny cel. Jednocześnie te technologie i złożone projekty mogą zwiększać zużycie energii poprzez emisje cyfrowe. Dlatego tak ważne jest zoptymalizowanie narzędzi cyfrowych w sposób, który zarówno zmniejszy wpływ na środowisko, jak i zapewni, że zasoby będą faktycznie dostępne dla grup docelowych, dla których są przeznaczone.
Poniższe 4 zasady są wspólne dla dostępności i zrównoważonego rozwoju, i zapewnią ich prawidłowe wdrożenie:
- Upraszczanie treści jest kluczową zasadą zarówno w ekoprojektowaniu, jak i projektowaniu dostępnym. Jasna, zwięzła treść jest korzystna dla dostępności poprzez lepsze zrozumienie i dobra dla zrównoważonego rozwoju poprzez ograniczenie transferu danych.
- Lżejsze elementy cyfrowe, takie jak optymalizacja obrazów i czcionek systemowych, ułatwiające zrozumienie informacji, a więc bardziej dostępne, oraz zmniejszające zużycie energii poprzez zapewnienie krótszych czasów ładowania.
- Odpowiednio ustrukturyzowana treść i dostępne praktyki, takie jak obrazy z napisami i filmy z napisami, zwiększają użyteczność, a także zmniejszają liczbę niepotrzebnych żądań serwera, ograniczając ślad węglowy sieci.
- Funkcje personalizacji, takie jak opcjonalne ładowanie obrazów lub filmów, pozwalają użytkownikom kontrolować to, co oglądają w oparciu o ich potrzeby, dodatkowo oszczędzając energię poprzez ograniczenie niepotrzebnych treści.
Pokazuje to, że wyzwania związane z zachowaniem balansu zarówno dostępności, jak i celów zrównoważonego rozwoju mogą być rozwiązywane razem poprzez przemyślane i strategiczne wybory projektowe.